دانشجوی
سال آخرم، دو سال پیش با پسری در دانشگاه آشنا شدم، مشترکات زیادی از نظر
فکری و سلیقه ای داشتیم در آغاز قرارمان ارتباط کلامی و تلفنی و گاهی دیدار
در گوشه و کنار دانشگاه بود. بعد از مدتی این ارتباط در خارج از دانشگاه
ادامه یافت گاهی در پارک و گاهی در سینما و ... قرار ملاقات می گذاشتیم. از
هر فرصتی برای تجدید دیداری استفاده می کردیم. روابط ما روز به روز عاطفی
تر می شد. تا اینکه یک روز درباره ازدواج با من صحبت کرد. خیلی خوشحال شدم
که او هم قصدش از این روابط (مثل من) ازدواج است. از آن روز به بعد گفتگوها
و ارتباطات ما با هدفی مشخص و آرزوها و امیدها و قول و قرارها و اینکه کی و
چگونه با خانواده مان در میان بگذاریم، چه تغییرات و تحولاتی در خود و
زندگی آینده مان ایجاد خواهیم کرد.
هیجان
و نشاط با هم بودنمان بقدری ذهن و زندگی مرا به خود مشغول ساخته بود که به
هنگام خواب و مطالعه کتابهای درسی و در جمع خانواده و دوستان و به هنگام
خوردن غذا و تماشای تلویزیون حتی سر جلسات امتحانی یاد و نام و چهره و
حرکات و حرفهای او در ذهنم مرور می شد. شب ها را به امید دیدار او صبح می
کردم. حسابی دلبسته و وابسته شده بودم. با خانواده ها در میان گذاشتیم حالا
به راحتی با هم ارتباط داشتیم چرا که هم هدفمان ازدواج بود و هم مجبور
نبودیم پنهانی با هم رابطه داشته باشیم. گاهی به منزلشان می رفتم و خواهر و
مادر همسر آینده ام از من پذیرایی می کردند. ماجرای دوستی مان را والدین
او فهمیده بودند. و می دانستند که ما حدود دو سال با هم روابط عاطفی و
پنهانی داشته ایم. زمان به سرعت سپری شد.
ادامه
دوستی ها نه برای من و نه برای والدینم قابل تحمل نبود و می بایست از
بلاتکلیفی خارج می شدم. با درخواست من قرار شد جلسه خواستگاری برگزار شود.
روز موعود فرا رسید. از چند روز پیش با خوشحالی و شادابی تدارک دیدیم. همه
چیز آماده بود. صدای تیک تاک ساعت منزلمون با ضربان قلبم مسابقه گذاشته
بودند. شور و هیجان وجودم را در برگرفته بود. صدای زنگ تلفن طبق معمول مرا
به سوی گوشی تلفن پرتاب کرد. دوست پسر سابقم را، حالا به عنوان همسر آینده و
همیشگی تداعی می کردم. صدای او بود با شور و شیدایی تمام پرسیدم پس
کجایید. چرا دیر کردید؟ با ناله ای سرد گفت: والدینم با ازدواج ما مخالفند
تمام وجودم سرد شد. دست و پایم نای حرکت نداشتند. با صدای لرزان گفتم: چرا
چی شده؟ گفت: مادرم میگن دختری که حدود دو سال با تو دوست بوده و گاهی تا
ساعاتی از شب را در پارک و سینما و کوچه و خیابان بوده و روابط احساسی و
عاطفی داشته از کجا معلوم با دیگران هم نداشته و نخواهد داشت.