
در ادامه ی پست قبل:
یکی از برکات گریه بر اهل بیت علیهم السلام، رسیدن به امنیت روانی و سکینه و طمأنینه است. اتفاقاً ابتهاج و انبساط و تحرک، معلول گریه بر سیدالشهداست. این مسائل هم به لحاظ تجربی اثبات شده و هم روایات ما بر آن اشاره داشتهاند...
بقیه در ادامه مطلب...
سیدحسین مؤمنی: این مسأله که اشک عامل افسردگی نیست، کاملاً اثبات شده است. نیاز به بحث ندارد. شما کافی است در اینترنت جستجو کنید، از مجامع مختلف از آمریکا، انگلستان، آلمان و هندوستان و… این مسئله کاملاً اثبات شده است و حتی در مواردی میگویند اگر انسان اشک نداشته باشد در مواردی دچار برخی از عارضهها و مشکلات از جمله مشکلات قلبی میشود. لذا این بحث از جهت علمی کاملاً اثبات شده است.
حجت الاسلام مؤمنی گفت: اما در متون و روایات ما کتابهای متعددی در این زمینه وجود دارد که بکاء و اشک نه تنها برای ما افسردگی به وجود نمیآورد، بلکه گشایش هم به وجود میآید. شما کافی است یک تحقیق میدانی انجام دهید و ببینید که اشخاصی که در مجالس اهل بیت شرکت میکنند آیا این گریه را عامل گشایش و شادی و نشاط حقیقی میدانند یا نه. امثال افرادی مانند وزیر بهداشت، نمیدانند که این حوزهها، حوزههایی تخصصی است و عدهای در این زمینه کار پژوهشی انجام دادهاند.
اشک بر سیدالشهدا عامل نشاط معنوی است
وی ادامه داد: من مستمع داشتهام در هیئت رایة العباس که حدود ۱۰ جوان بودند که دهه اول محرم از آمریکا میآمدند و فقط در این دهه در این جلسه شرکت میکردند و باز میگشتند. شما مخاطبین برون مرزی این جلسات را ملاحظه کنید، اگر چنین بود که عزاداری موجب افسردگی میشود، چنین اقبالی نسبت به این مجالس نمیشد. وقتی با این افراد صحبت میکنید میگویند ما گریه میکنیم اما قلب ما باز میشود و نشاط پیدا میکنیم.
علت افسردگی بی تدبیری مسئولین است
وی در پایان گفت: علت خودکشی و افسردگی جوانان ما بی تدبیری مسئولین است. علت درگیریها و نزاعها، بی تدبیری مدیرانی است که کفایت و صلاحیت لازم را از جهت علمی و تجربه کاری ندارند و بر اساس داد و ستدهای سیاسی، مسندهایی را میگیرند و امثال این تفکر باعث آسیبها در جامعه است.
حجت الاسلام مصطفی کرمی از وعاظ دینی نیز در این باره به خبرنگار مهر گفت: از جمله عنایاتی که خدا به عباد خود کرده این است که هر فیض و خیری بناست به عباد و هر کسی برسد، از راه سیدالشهداست. این قصه گریه بر امام حسین (ع) و اهل بیت به قدری آثار معنوی دارد که اگر کسی در حوزه عواطف خود با این مسائل درگیر باشد، نفس کشیدن او تسبیح میشود. فرمود «نفس المهموم لظلمنا تسبیح». گریه یک آثار وضعی فردی و جمعی دارد که شاید دهها جلسه باید در مورد آن سخن گفت.
ابتهاج و انبساط و تحرک، معلول گریه بر سیدالشهداست
وی ادامه داد: یکی از برکات گریه بر اهل بیت، رسیدن به امنیت روانی و سکینه و طمأنینه است. اتفاقاً ابتهاج و انبساط و تحرک، معلول گریه بر سیدالشهداست. این مسائل هم به لحاظ تجربی اثبات شده و هم روایات ما بر آن اشاره داشتهاند. اگر ما یک جامعه آماری داشته باشیم و یک تحقیق میدانی داشته باشیم به این نتیجه خواهیم رسید که بالاترین درجه نشاط، امید به زندگی، تحرک، شادابی و امنیت روانی، نوعاً در حوزهای است که عواطف اشخاص با این موضوع گریه درگیر است.
این مسائل تنها دادهها و تجربیات ما نیست. شما حتی یک نفر منتسب به تشکیلات سیدالشهدا پیدا کنید که خودکشی یا دیگرکشی کرده باشد یا بزه کلان اجتماعی انجام داده باشد. اگر ما بخواهیم نشاط و ابتهاج را پمپاژ و تزریق کنیم، مظاهر شادی زودگذر در حوزههایی مانند موسیقی، کمدی و… نتیجتاً منتهی به افسردگی و سرخوردگی و انزوا میشود. شما یک تحقیقی در زندگی کسانی بکنید که از این طریق، شادی را تأمین کردهاند، میبینید که نتایج مثبت نیست.
پناه بردن به خیمه امام حسین (ع)؛ راه علاج ناامیدی
این کارشناس دینی گفت: در منابع ما به هیچ مستحبی به اندازه گریه و اقامه عزا و تعظیم شعائر حسینی، توصیه نشده است. چون آثار وضعی مانند تحرک و نشاط و امید دارد و انسان را یک انسان مطالبه گر در صحنه نگه میدارد. خودکشی ناشی از یأس و ناامیدی و انباشته شدن استرسها و اضطراب هاست که تنها راه علاج آن و تخلیه آن پناه بردن به خیمه امام حسین (ع) است.
وی افزود: امروز علاج دردهای شرق و غرب عالم، گریه به امام حسین است و اگر این تحقق یابد ما در عالم دیگر بیمار روانی نخواهیم داشت. روان پریشی و مشکلاتی که امروز بشر با آن درگیر است و این افسردگیها و اختلالات خلقی و… تنها نسخه شافی و کافی آن، اتصال به این منبع فیاض و لایزال بکاء و گریه بر اباعبدالله است.
وی ادامه داد: ما یک اکسیر اعظمی داریم که خیلیها که از این چشیدهاند، این غم را با همه سرورها و بهجتهای عالم عوض نمیکنند.
حجت الاسلام کرمی گفت: مشکل ما این است که بحث گریه در عزاداریها کم شده است. ظواهر عزاداری وجود دارد، اما متأسفانه بُعد گریه کمتر است. اگر این آتشفشان خروشان درون انسان تحریک شود نه تنها مشکلات فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فساد و… حل میشود بلکه شاهد برکات خواهیم بود.
وی ادامه داد: یکی از راههای حل معضلات فرهنگی و سیاسی ما گریه بر سیدالشهداست. آن نسلی که گرههای بزرگ را باز کردند، نسل متوسل، نسل متوجه و نسل گریه کننده بودند. هر کسی در هر مرتبهای بخواهد رشد کند، چارهای ندارد جز اینکه به خیمه عزای امام حسین (ع) پناه ببرد. اتفاقاً آن کسانی که متولیان امور فرهنگی هستند اگر بخواهند مسائل را سامان و علاج کنند، راهی جز ترویج گریه بر امام حسین (ع) و پیوند احساسی با خیمه عزای سیدالشهدا ندارند. این یک امر قراردادی و اعتباری نیست، بلکه یک مسئله تکوینی است و به تجربه ثابت شده که گریه بر امام حسین (ع) میتواند تأثیراتی داشته باشد که از هیچ چیز دیگری این میزان تأثیر را شاهد نخواهیم بود.
اشک بر اباعبدالله کارخانه تطهیر و تزکیه است
وی افزود: روایات در مورد گریه بسیار است. اینکه روایت میفرماید اگر کسی به اندازه بال مگسی گریه کند، همه گناهانش پاک میشود، نشان میدهد که اشک یک پالایشگاه است. مکانیزم اشک یک کارخانه تطهیر و تزکیه است.
وی در پایان اظهار داشت: در روایات آمده است که انسان گریه کن، حق شفاعت مییابد، گذشتگان او آمرزیده میشوند، عاقبت او به خیر میشود و… من منکر علوم تجربی نیستم اما با اینکه انسان پوزیتیویست و حس گرا و تجربه گرا باشد و همه چیز را بخواهد از طریق حس، فهم کند، هم مخالفم. ما با علوم تجربی مخالف نیستیم اما به نظر من باید بیایند و این پیوند عاطفی با امام حسین (ع) و اشک را تجربه کنند. حرف ما یک حرف احساسی است اما منشأ حقیقی دارد و هر کس این راه را تجربه کند، حتماً به مقصود مطلوب میرسد.
منبع: عقیق