علت روزه از زبان امام صادق علیه
السلام
اِنَّما فَرَضَ اللهُ الصِّیامَ
لِیستَوِی بِهِ الغَنِّی وَ الفَقیرُ، وَ ذلِکَ أَنَّ الغَنَِّی لَم یکُن لِیجِدَ
مَسَّ الجُوعِ فَیرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنِّی کُلَّما أَرادَ شَیئاً قَدَرَ
عَلیهِ، فَاَرادَ اللهُ تَعالی اَن یسَتَّوی بَینَ خَلقِهِ وَ اَن یُذیقَ الغَنِّی
مَسَّ الجُوعِ وَلألَمِ لِیرِقَ عَلَی الضَّعیفِ وَ یرحَمَ
الجائِعَ
امام صادق علیه السلام می
فرماید:
خداوند روزه را بدین جهت واجب کرد که بین غنی و فقیر تساوی برقرار
شود، چون غنی و بی نیاز گرسنگی را نمی فهمد تا بر فقیر رحم کند، چون غنی هر چه
بخواهد برآن قدرت دارد و لذا خداوند متعال خواست تا بین خلقش تساوی برقرار کند و
اثر و درد گرسنگی را به شخص غنی بچشاند تا بر ضعیف رقت کند و بر گرسنه رحم نماید.
و چه نیکو توجه خداوند متعال به بندگانش از این حدیث ظاهر
می شود که حتی روزه را برای این واجب فرموده که قدرتمندان به فکر بیفتند و ضعفا از
محرومیت به در آیند و این بالاترین وظیفه برای اشخاص قدرتمند است که فکر ضعفا و
محرومین جامعه باشند. همه اشخاص نمی توانند قدرتمند باشند و طبیعی است که در هر
اجتماعی عده ای دارای قدرت و دیگران فاقد آن هستند، بر قدرتمندان است که به حال
دیگران هم بیندیشند و در فکر رفع محرومیت ها و جبران ضعف های آنان نیز
باشند. منبع:سایت یاحسین
شهید