از محقق اربلی (رض)در کتاب کشف الغمه از منابع قدیمی حدود ۷۰۰ سال پیش روایتی است از نحوه ی رفتار امام در قبال دشمنان
روایت در ادامه مطلب ...
روزی فردی به نام ابویوسف شاعر دربار متوکل عباسی که مدحگوی او بود، میگوید: خدا به من فرزندی داد، وضع مالی بسیار سختی داشتم، به همین دلیل چندین نامه به عدهای از دوستانم نوشتم و از آنان درخواست کمک کردم.
ابویوسف میگوید هیچ یک از دوستان جواب نامه مرا ندادند و هیچ کمکی هم به من نکردند. به خود گفتم به درِ خانه امام حسن عسکری علیه‌السلام بروم. من شاعر دربار متوکل عباسی بودم اما گفتم این خاندان به دشمنان خود هم توجه دارند.
نزدیک خانه امام علیه‌السلام رسیدم و شروع کردم به چرخیدن به دور خانه امام عسکری علیه‌السلام، مُدام در این فکر بودم که آیا درخواستم را به امام عرضه کنم یا نه، به یکباره دیدم فردی از خانه امام حسن عسکری علیه‌السلام خارج شد که کیسهای در دست داشت به سمت من آمد و گفت: این ۴۰۰ درهم را امام به تو داده و فرمود:مبارک تو باشد و آن را خرج آن کودک کن.
کاش ما که خود را از شیعیان می دانیم رفتاری این چنین با دوستان خود داشته باشیم!!!