پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است
آهی کشید و گفت که ماه محرم است
گفتم که
چیست ماه محرم به ناله گفت
مــاه عــــزای سیــد اولاد آدم است
باز
صدای نوحه جانان از این وادی به گوش می رسد و ناقوس جانها به لرزه می افتد
آنگاه که با بالا رفتن دستهای حسینیان ،اشکهای زینب فرو می ریزد.
این چه سریست در کالبد هستی که با نام حسین و ناله بر مظلومیتش، تمام گناهان بخشوده می شود ؟
پایتخت نشینان دیار شور و شعور حسینی، در سرزمینی کوچک با دلی بزرگ به بلندای بیرق حسین همنوا با ناله آسمان و زمین، دوشادوش هم، نوای یالثارات الحسین سر می دهند و یا حسین گویان دل در گرو یار دارند .
یوسف زهرا ؛بیا که حسینیان چشم به راه دم مسیحاییت به سوگ حسین نشسته اند. بیا و داغ زینب را در غم از دست دادن برادر التیام بخش.
با شميم روحاني ماه خون و
قيام ،تكايا و حسينيه ها با حضور عاشقان ابا عبدالله، جلوه ای دیگر از
ارادت و اخلاص را به نمایش خواهد گذاشت و چه شیرین است آن زمان که کودک
بیمار دیروز با پای برهنه سر بر آستانش می گذارد تا شکر گزار شفای تنش،
نذری قربانی کند و چه شیرین تر است آن زمان که مادری به رسم شکر گزاری از
معبود و شفای فرزندش، خادم همیشگی اهل بیتش می شود.
عزاداران ابا عبدالله
الحسین ظهری دیگر از غم و اندوه را به نظاره خواهند نشست و وا اسَفا گویان
در میان دسته عظیم حسینیه ،واگویه های خود را با حسین و معبودش نجوا خواهند
كرد.
"فرا رسیدن ماه محرم، ماه حزن و اندوه اهل بیت علیهم السلام تسلیت باد."