پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: نماز جعفر، از دنیا و آنچه در آن است بهتر است و باعث
بخشش گناهان می شود؛ اگرچه به اندازة ریگ بیابان ها و کف دریاها باشد.اگر هر روز
یا هر جمعه یا هر ماه یا هر سال این نماز را بخوانی، خداوند گناهانی را که بین آن
انجام داده ای، می آمرزد.
امام صادق (علیه السلام)
به مفضل می فرماید: ای مفضل! هرگاه حاجت مهمی داشتی و در پی برآورده شدن آن بودی؛
پس نماز جعفر را بخوان
بقیه در ادامه مطلب...
در
سال پنجم بعثت که آزار و اذیت های کفار و شکنجه های آنان دربارة مسلمانان زیاد شد،
عده ای از مسلمانان با اجازه نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) به حبشه مهاجرت کردند. حبشه، سرزمین
مسیحیان و پادشاه آن، انسانی نیک بود. سرپرست گروه مسلمانان، جناب جعفر بود که به
خوبی این گروه را مدیریت کرد و با شجاعت و درآیت خود، توانست در دربار نجاشی
سخنرانی و استدلال نماید و توطئه های مشرکان را برای برگرداندن آن ها بی اثر کند.
و
جناب جعفر، با دعوت پادشاه حبشه به اسلام، وی را مسلمان کرد. در سال هفتم بعثت،
جناب جعفر و همراهان به مدینه برگشتند. برگشتن آن ها با پیروزی مسلمانان در جنگ
خیبر مصادف شد؛ جنگی که مراحل سخت و پر فراز و نشیبی داشت و در چند مرحله از جنگ،
مسلمانان موفق نشدند؛ اما در نهایت با رشادت ها و قهرمانی های مولای موحدان عالم،
حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) به پیروزی رسیدند. خبر پیروزی مسلمانان و نیز
برگشتن جناب جعفر، همزمان به پیامبر(صلی الله علیه و آله) رسید. حضرت
فرمود: نمی دانم از آمدن جعفر، خوشحال تر هستم یا از پیروزی در جنگ خیبر با این
بیان، عظمت شخصیت جناب جعفر و احترام و ارزش او نزد آن حضرت، بر همگان معلوم شد.
آن حضرت همچنین برای استقبال از جناب جعفر، دوازده قدم به پیشواز آمد و تا جناب
جعفر را دید، او را در آغوش گرفته و سجده گاه او را بوسید. سپس به سجده افتاده و
خدا را سپاس گفت.
پیامبر
اکرم (صلی الله علیه و آله) در بدو ورود جناب جعفر فرمود: «آیا به تو عطایی بکنم؟ آیا به تو بخششی
بکنم؟ ایا به تو عنایتی بنمایم؟» جناب جعفر، عرض کرد: «آری؛ یا رسول الله!». با
توجه به این که مسلمانان در جنگ خیبر غنایم زیادی به دست آورده بودند، همگان گمان
کردند پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به جناب جعفر، طلا و نقره فراوانی می بخشد و با حساسیت
ماجرا را پی گیر شدند؛ اما پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به جناب جعفر
عطایی آسمانی بخشید. و فرمود: «آنچه به تو عطا می کنم، اگر آن را هر روز انجام
دهی، از همه دنیا و آنچه در آن است، برای تو بهتر است. اگر از میدان جنگ فرار کرده
باشی و گناهانت به اندازه خاک بیابان ها و کف دریا ها هم باشد، خداوند تو را می
آمرزد». آن گاه نماز گرانسنگ جعفر طیار را به او تعلیم داد.
آثار
و فضیلت نماز جعفر طیار:
1. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: نماز جعفر، از دنیا و آنچه در آن است بهتر است و باعث
بخشش گناهان می شود؛ اگرچه به اندازة ریگ بیابان ها و کف دریاها باشد.اگر هر روز
یا هر جمعه یا هر ماه یا هر سال این نماز را بخوانی، خداوند گناهانی را که بین آن
انجام داده ای، می آمرزد.
2. از امام صادق
(علیه السلام) نقل شده است: هر کس نماز جعفر را هر روز بخواند، بدی های او نوشته نمی شود و
برابر هر تسبیحی که در این نماز می خواند خداوند به او یک ثواب عطا کرده و یک درجه
در بهشت به او می بخشد.
3. امام صادق (علیه السلام)
به مفضل می فرماید: ای مفضل! هرگاه حاجت مهمی داشتی و در پی برآورده شدن آن بودی؛
پس نماز جعفر را بخوان.
کیفت
نماز جعفر طیار
این
نماز چهار ركعت است كه دو سلام دارد (دو تا دو ركعتی).
در
هر ركعتی حمد و سوره می خواند، سپس پانزده مرتبه می گوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الّا الله و الله اكبر».
و
همین تسبیح را ده مرتبه در ركوع و هم چنین ده مرتبه بعد از سر برداشتن از ركوع و
هم چنین ده مرتبه در سجده اول و ده مرتبه بعد از سر برداشتن از آن و ده مرتبه در
سجده دوم و ده مرتبه بعد از سر بلند نمودن تسبیحات را می گوید.
پس
در هر ركعتی هفتاد و پنج مرتبه و مجموع آنها (در تمام چهار ركعت) سیصد تسبیح می
شود.
حال اگر كسی می خواهد نماز جعفر را بخواند، اما فرصت
كافی برای گفتن تمام سیصد مرتبه ذكر تسبیحات اربعه را ندارد، می تواند به همان
مقدار كه فرصت دارد بخواند و مابقی را پس از اتمام نماز، در هر حالتی كه بود، به
امید ثواب بخواند و اگر اصلا وقت برای گفتن تسبیحات اربعه ندارد، می تواند دو نماز
دو ركعتی به نیت جعفر بخواند و ذكرهای تسبیحات اربعه را بعد از نماز در حال راه
رفتن و یا در محیط كار به امید ثواب بگوید و یا اگر فرصتش به مقداری است كه فقط می
تواند دو ركعت از نماز را به صورت كامل بخواند می تواند آن دو ركعت را خوانده و
بعد كه فرصت پیدا كرد دو ركعت دیگر را بخواند. حال اگر تسبیحات اربعه را فراموش
كرد بخواند، در صورتی كه محلش نگذشته باشد باید آن را به جا آورد، اما اگر محل آن
گذشته، نمازش صحیح است، ولی باید بعد از نماز هر مقداری را كه فراموش كرد به امید
ثواب قضا كند.
منبع:پایگاه
اطلاع رسانی حوزه