از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که فرمود: نگذار چشم بهره کاملی از خواب ببرد زیرا کمترین شکر گذاری را او دارد.
از وجود مقدس پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله روایت شده فرمودند: وقتی
بنده خدا از خوابگاهش برخیزد تا با نمازش خداوند را خشنود سازد در حالتی که
خواب چشمانش را فرا گرقته در این حال ذات اقدس الهی به ملائکه‌اش مباهات
کرده می‌فرماید: آیا این بنده مرا می‌بینید که از خوابگاهش بر خاسته تا
نمازی بگذارد که آن را بر او واجب نکرده‌ام پس شاهد باشید که او را
می‌بخشم.
این مناجات مخصوصاً در ماه مبارک رمضان بر ما واجب است
نکته بعد در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه امام زین العابدین(علیه السلام) «مَا
أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِی طَاعَتِکَ، وَ اجْعَلْنَا فِی
نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفِیعَ الْأَعْلَى بِرَحْمَتِکَ» آنچه که بر
کوشش کنندگان در طاعتت لازم و واجب گرداندی بر ما لازم کن. یعنی بفهمیم این
مناجات مخصوصاً در ماه مبارک رمضان بر ما واجب است، در ادامه می‌فرماید:
خدایا به شکلی رحمت و مهربانیت را بر من قرار بده که در صف کسانی باشم که
سزاوار‌ترین مرحله و مرتبه بهشت قرار دادیشان. این بیان کننده آن است که ما
باید کاری بکنیم که به این مرتبه برسیم.
«الحاد» یعنی کنار خدا نیت کس دیگری هم داشته باشیم
در ادامه دعا بعد از صلوات می‌فرماید: « وَ جَنِّبْنَا الْاِلْحادَ فى
تَوْحیدِکَ» کسی که اصلاً وارد توحید نشده و دنبال شرک خودش هست بحثی دیگر
است ولی آن کسی که « الَّذِینَ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ
ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْرًا» شده بحث سر این است. ایمان را
آورده، خداشناس بوده ولی بعد افتاده در بازی فرقه و نحله‌های دیگر،
ریاضت‌های بی‌مورد می‌کشد می‌گوید راه درست این است! مثلاً می‌گویند ناخن
یا موی سرت را بلند کن، سیبیل بلند کن، لباست باید اینگونه باشد!درامور
باطنی هم می‌گویند نماز را اینگونه بخوان یا به جای نماز ذکر بگو یا بعد
می‌گویند اصلاً لازم نیست با استعانت از شهیدان، صلحا، امامان و انبیا با
خدا حرف بزنید یا خودتان مستقیم با خدا حرف بزنید! الحاد می‌تواند به مرحله
ارتداد برسد چون «الْاِلْحادَ فى تَوْحیدِکَ یعنی کنار خدا نیت کس دیگری
هم داشته باشیم اول از همه ملحدین هم شیطان است. گفت من همه کار کردم که به
تقرب تو برسم و من را انتخاب کنی اما تو کسی دیگر را انتخاب کردی به خاطر
این خانواده من هم با تو و این خاندان دشمنی می‌کنم و اول از همه با تو
دشمنی کنم اگر نور امیرالمومنین(علیه السلام) نبود روی پیامبرانش هم کار می‌کرد.
وقت روضه خواندن و روضه گوش دادن «کمال الانقطاع الیک» است
شیطان، روی اعتقادات ما را می‌پیچاند. دو شب با خدا حرف می‌زنی،با گریه و
حال مناجات یک چیزهایی از درونت القا می‌شود چون الان(ماه رمضان) که شیاطین
در زنجیر و بند هستند از درون، هوای نفس می‌گوید من که این را نفهمیدم لذا
هر جا از مناجات را نفهمیدی برو در دستگاه امام حسین علیه‌السلام با امام
حسین(علیه السلام) عشقبازی و گریه کن. یعنی بعد از گریه از ترس خدا گریه بر امام
حسین(علیه السلام) و اهل بیت(علیهم السلام) است، در شب‌های قدر افضل اعمال سلام بر امام حسین(علیه السلام)
است. اصلاً وقت روضه خواندن و روضه گوش دادن کمال انقطاع الیک است تازه
روضه تمام می‌شود یادت می‌افتد کاش حاجتم را گفته بودم دیگر زن و بچه یادت
می‌ماند؟ هنگام روضه ، قشنگ کنار خدا و با نور نشستی، این کمال انقطاع است.
«الحاد» در توحید برای ما این است؛ همانطور که از مجلس امام حسین(علیه السلام) و
ذکر خدا فیض و لذت می‌بریم از محافل دیگر مثل: قهوه خانه،تخمه شکستن و
بسیاری کارهای لغو و مجالس بیهوده لذت ببریم. وقتی پای دیدن یک مسابقه
ورزشی از مجلس دعا و مناجات غفلت می‌کنیم خیلی ضرر می‌کنیم. عده‌ای به ظاهر
بزرگ شده اندولی به بلوغ فکری نرسیده اند چون انتخاب درست ندارند.
تبعات دوری از مجالس علما
در توحید و توکل به خدا علما را ببینید چگونه عمل می‌کردند. حیف خیلی‌ها
را از علما دور کردند و امروز هم دشمنان دارند کار می‌کنند وطراحی می‌کنند
شما دین داشته باشید و از پای منبر یک مداحی فیض ببرید ولی نتوانید پای
منبر یک عالم بنشینید! پای حلال و حرام خدا ننشینید؟ مگر در دعای ابوحمزه
ثمالی نخواندید: «اَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنى مِنْ مَجالِسِ الْعُلَمآءِ
فَخَذَلْتَنى» شاید مرا در مجالس علما نیافتی به همین علت خوار و ذلیلم
ساختی من را ردم کردی چون مجالس علما را مسخره کردم. نقل می‌کنند؛ آیت‌الله
مرعشی نجفی رحمه‌الله علیه برای مجلس روضه‌ای جای دوری رفته بود در برگشت
به یک آدم مست برخوردنمود.گفت کجا بودی آخوند؟ گفت رفته بودم روضه . گفت
برای من هم چیزی می‌خوانی؟ گفت چه بخوانم؟ گفت روضه ! گفت روضه،جا ومنبرمی
خواهد. گفت من خم می‌شوم بنشین پشت من و روضه بخوان. نشست و آقای مرعشی
روضه خواند. عرق خوره گریه کرد بعد هم گفت من با این حال بدم می‌آیم و
می‌رسانمت کسی اذیتت نکند، بعدها هم توبه کرد و درست شد، حالا من بگویم چرا
این عرق خوره، چرا این بی‌حجابه آمده در خانه خدا؟ این نوعی کفراست چرا که
سفره جود و کرم خدا که انتها ندارد. ماه مبارک رمضان بازاری است برای
خرید، اگر نخریدنت تو نیامدی و الا خدا خریدار است «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَی
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ» ولی من رویم را برگرداندم ،خدا دنبال
بهانه است برای بخشش، شاید این چشم‌ها برای حسین (علیه السلام)نمناک بشود و «وَجَبَتْ
له الْجَنَّة» شود. (کتاب خیر و برکت حدیث 656)
شک در دین برای جوان درد بزرگی است
«وَ التَّقْصیرَ فى تَمْجیدِکَ» من را نگهدار از قصور و کوتاهی در
بزرگداشتت «وَ الشَّکَّ فى دینِکَ» این شک برای جوان، درد بزرگی است لذا
باید سؤال کند و از اهلش هم سوال کند یک وقت یک نفر می‌آید یک سوال‌هایی از
من می‌کند می‌گویم یک عالِم نشسته می‌آیی از من سوال می‌کنی؟
شکی خوب است که باعث تحقیق بین انتخاب و برگزیدن راه صحیح می‌شود ولی شک
مزموم آن است که بعد از قبول اسلام ایجادشود یعنی در داخل دین شدی و باز
داری به اصول، فقه و اعتقادات دین شک می‌کنی! «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ»
یعنی در انتخاب دین‌های مختلف اکراه نیست ولی با وارد شدن بر دین حق و دین
خدا اجازه گزینشی بر خورد کردن با آن را نداریم.
ای خدا از کجا آمده‌ام تا به کجا می‌بری‌ام/ بی پر و بالم و با دست دعا می‌بری‌ام
هر شب از لطف تو هم سفره ابرارم من/ این چه لطفی‌است که بادل همه جا می‌بری‌ام
چه مبارک سحری هست و چه فرخنده شبی/ که تو با توبه‌ای از دل به سما می‌بری‌ام
با وجودی که ندارم هنری می‌دانم/ عاقبت هم تو شبیه شهدا می‌بری‌ام