نظامی ها برای احترام به مافوق خود دستان را مشت کرده و در کنار پا قرار
می دهند و گاهی بالا آورده و در امتداد گوش قرار می دهند، این نحوه احترام به ما
فوق در بین مخلوقات با قرار داد بین خودشان می باشد، اما نحوه احترام ما به خداوند
را بایستی امامان معصوم که تربیت شده گان خداوند هستند به ما بیاموزند، ما در
پانزده نکته حرکات دست در نماز را بیان می کنیم.
( در هنگام تکبـیرةُ الإحرام )
دستها در هنگام گفتن تکبیر این گونه بالا بَرد : انگشتان به هم چسبیده
باشند. کف دستها مقابل قبله باشند. با بالا آوردن دستها تکبیر را شروع نماید و
هنگام رسیدن دستها به کنار گوشها یا مقابل صورت تکبیر تمام شود و دستها از
گوشها عقب تر نرود.
( در هنگام قیام )
دست ها را روى ران ها بگذارد.
انگشتان دست را به هم بچسباند.
( در هنگام رکوع )
مرد دستها را روى زانوها بگذارد و زن دستها را بالاتر از زانوها بگذارد.
انگشتان دست را باز گذارند.
( در هنگام سُجود )
موقعى که مرد می خواهد به سجده برود، اول دست ها و سپس زانو ها را به
زمین می گذارد و اما زن، اوّل زانوها را به زمین گذارده و به طور کامل می نشیند
سپس سجده می رود.
در سجده انگشتان دست ها را به هم چسبانده و برابر گوش ها بگذارد، به طورى که سر
انگشتان رو به قبله باشد.
در حال سجده مردها آرنج ها را به زمین نچسبانند و بازوها را از پهلو جدا نگه
دارند و زن ها آرنج ها را بر زمین بگذارند و اعضاى بدن را به یکدیگر بچسبانند.
مرد در موقع بلند شدن دست ها را پس از زانوها از زمین بر دارد و زن بنشید و بعد
راست بلند شود.
( مُستحبّات تشهد )
در تشهد و در بین دو سجده، دست ها را بر ران ها بگذارد و انگشت ها را
به یکدیگر بچسباند.
(در هنگام قنوت )
دست ها را طورى بگیرد که کف آنها مقابل آسمان و رو به روى صورتش باشد و
انگشتان را به جز ابهام به هم بچسباند.
هر دو کف دست را پهلوى هم (متصل به هم) قرار دهد.
دستها را به حدى بالا نبرد که از سر تجاوز کند.
در نمازهاى واجب؛ دست ها را بعد از قنوت به صورت و سینه نکشد.
( بعد از نماز )
پس از سلامِ نماز سه مرتبه تکبیر بگوید و در هر بار دست ها را تا نرمه
گوش بالا بیاورد.