بنُو اليهودِ ... آلُ سُعودِ ... قومُ الجُحودِ ... و الشِّقاقِ
(آل سعود... قوم یهود و اهل خیانت و تفرقه اند)
أطفأوا الشَّمعَا ... رَوَّجُوا القَمعَا ... فَرَّقُوا الجَمعَا .... بالنِّفاقِ
(و به وسیله نفاق، شمع صلح را خاموش کردند و سرکوب را رواج دادند و جمع مسلمانان را پراکنده کردند)
آلَ سُعودٍ ويحَكُمْ
(ای آل سعود، وای بر شما باد)
لا لنْ يدومَ حُكمُكُم
(حکومتتان ادامه نخواهد یافت)
في الصَّبرِ نَصرُ ... لنا ثأرُ
(پیروزی ما در صبر است و زمان انتقام گرفتن ما نیز خواهد رسید)
يا أبا صالح... مهدیُّ عَجِّل
(یا اباصالح در ظهورت تعجیل کن)
الله أكبر ... كبَّرَ المَنْحَرْ
(الله اکبر... نوای تکبیر از حنجر شیخ نمر به گوش می رسد)
و الصُّبحُ أسفَرْ ... لِلثُّوَّارِ
(و صبح انقلابیان دمید)
الحقُّ مُرُّ ... و الدِّما بحرُ ... يُقتَلُ الحُرُّ... يا لَلعارِ
(سخن حق تلخ است و خون بسیاری برای آن ریخته شده است...
وای بر وقتی که انسان آزاده ای کشته شود)
هل نَنْظرُ و نَنتَظِرْ ؟ !
(آیا فقط نظاره گر باشیم و کاری نکنیم؟)
قد قَتلوا الشَّيخَ النَّمِرْ !
(شیخ نمر را کشتند)
في القلبِ جَمرُ ... لا يَقُرُّ
(در قلب ما آتشی است که خاموش نمی شود)
يا أبا صالح... مهدیُّ عَجِّل
(یا اباصالح در ظهورت تعجیل کن)
إنَّ الشُّعوبا ... تأبى الغُروبا ... تُفني الخُطُوبا ... بالوَحدةِ
(ملت ها با وحدتشان نمی پذیرند که خورشیدشان غروب کند
و مشکلات را پشت سر خواهند گذاشت)
شَعبٌ يُقاوِم ... و لا يُساوِمْ ... نَصرُه قادمْ ... للأمَّةِ
(در این امت، پیروزی ملتی که مقاومت کند و سازش نکند، خواهد رسید)
هذي جُنودُ المُنْتَظَرْ
(آنها سربازان مهدی منتظر هستند)
جاءت تُمَهِّدُ الظَّفرْ
(آمده اند تا مقدمات پیروزی را فراهم کنند)
قد جاءَ الفجرُ المُسْتَمِرُّ
(فجر جاویدان پیروزی درخشیدن گرفت)
يا أبا صالح... مهدیُّ عَجِّل
(یا اباصالح در ظهورت تعجیل کن)
می‌زند فریاد ... بر فراز دار، گوییا از نو... میثم تمار
(كأنَّ ميثم التمار ينادي من فوق المشنقة مرة أخرى)
زیر بار ظلم ... کی رود هرگز، پیرو راه ... حیدر کرار
(لن يرضخ للظلم من كان من شيعة حيدر)
از، آه مظلومان آخر
باز، شعله ها می افتد بر
هر، کاخ ظالم، یا منتقم
(و في النهاية، آهاتُ المظلومين تضرمُ النار في قصرِ كلِّ ظالم، يا منتقم)
(یا ابالزهرا ... یا رسول الله)
یا رسول الله ... آه از این غم آه
(يا رسول الله... واحسرتاه على هذا الحزن)
آه از بیدادِ ... قوم گمراه
(واحسرتاه على ظلم هؤلاء الظالمين للأمة)
زین جفاکاران ... بر تن امّت
خنجری هر دم ... آید ناگاه
(نصبوا سرجَهم على ظهرِ هذه الأمة ويأتينا خنجر منهم في كل لحظة)
آه، از جور عاد و ثمود
(واحسرتاه على ظلم عاد وثمود)
از، پستی آل سعود
(على دناءة آل سعود)
آه، یا رب فریاد، از این بیداد
(اللهم أنقذنا من ظلم هؤلاء الطغاة)
(یا ابالزهرا... یا رسول الله)