در این حال منادى از عرش ندا می کند: کجاست پیامبر امّى؟ خلایق می گویند:
این صداى تو به همه رسید و همه شنیدند، آن پیامبر را با اسمش صدا کن!
بقیه در ادامه مطلب...
حضرت
امام محمد باقر(علیه السلام) می فرمایند: روز قیامت، چون جماعتی را از کنار حوض کوثر دور می
کنند، حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) می گریند و می فرمایند: چگونه نگریم بر جماعتى که از شیعیان
على بن ابى طالب بوده و به سوی دوزخ روان می‌شوند؟!
در
کتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» شیخ مفید و «أمالى» شیخ طوسى روایت کرده اند از
شیخ مفید، از ابن قولویه، از حسین بن محمد بن عامر، از مُعَلّى بن محمد، از محمد
بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از أبو وَرْد که گفت: از
حضرت امام محمّد باقر علیه‌السلام شنیدم که مى گفت: چون روز قیامت بر پا شود،
خداوند همه مردم را عریان و پا برهنه در زمین هموارى جمع می کند؛ و آنها را در
راه محشر به قدرى متوقف می دارند که همگى عرق بسیارى مى کنند و نفَسهاى آنان به
شدت میزند، و به قدرى که خداوند اراده کرده است درنگ مى کنند؛ و این است معناى
گفتار خداوند تعالى: «فَلَا
تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا؛ و در آن وقت (اى پیامبر) نمى شنوى مگر صداى آرام و بدون
صوت را.»
در
این حال منادى از عرش ندا می کند: کجاست پیامبر امّى؟ خلایق می گویند: این صداى
تو به همه رسید و همه شنیدند، آن پیامبر را با اسمش صدا کن!
منادى
ندا می دهد: کجاست پیامبر رحمت: محمد بن عبدالله؟ رسول‌الله صلّى الله علیه و آله
و سلّم بر پا مى ایستد، و از همه مردم جلوتر مى آید تا اینکه مى رسد به حوضى که
طول آن به قدر مسافت ما بین أیْلَة و صَنْعَاء است، و در کنار حوض مى ایستد. و پس
از آن صاحب شما را ندا مى کنند؛ او هم به جلو مى آید، و در برابر مردم با رسول
الله(صلی الله علیه و آله) وقوف مى کند.
سپس
به مردم اجازه داده مى شود و آنان به حرکت در مى آیند. و در آن وقت، مردم به دو
دسته تقسیم مى شوند: جماعتى در حوض وارد مى شوند، و جماعتى را از حوض دور مى
کنند و چون رسول الله صلّى الله علیه و آله و سلّم ببیند که از محبان ما اهل بیت
کسى را از حوض دور کنند گریه می کند و می گوید: اى پروردگار من! شیعه على! اى
پروردگار من! شیعه على!
در
این حال خداوند فرشته اى را مى گمارد که از آن حضرت بپرسد: اى محمد! سبب گریه شما چیست؟! رسول
الله می گوید: چگونه نگریم بر جماعتى که از شیعیان برادرم علىّ بن ابى طالب
هستند، و من آنان را مى نگرم که از حوض دورشان کرده اند، و به جانب أصحاب دوزخ
روان ساخته اند!؟
خداوند
عز و جل می‌گوید: اى محمد! من از گناهان آنها گذشتم، و همه را به تو بخشیدم. و من
آنان را به تو و به کسانى که از ذریه تو هستند، و آنان آن ذرّیه را دوست دارند و
ولایت آنها را برعهده گرفته اند، ملحق ساختم، و آنها را از زمره و جمعیت تو قرار
دادم و در حوض تو وارد کردم و شفاعت تو را درباره آنان پذیرفتم و به همین دلیل تو
را مکرم و گرامى داشتم.
و
حضرت باقر علیه السلام گفتند: در آن روز چه بسیار از مردان و زنان گریه کننده‌اى
که چون این جریان را ببینند، فریاد مى زنند: یامحمداه! و هیچ یک از موالیان ما و
از محبان ما نمى ماند مگر آنکه در حزب ما قرار مى گیرد و با ما وارد در حوض ما
مى شود.
پی نوشت:
منتهی
الامال
منبع:جام