امام زمان (عج) چگونه از قاتلان امام حسین (ع) که مرده اند، انتقام می گیرد؟
انتقام گیری امام زمان (عج) مفهومی است که در متون دینی مکرر ذکر شده است. در حدیثی قدسی بیان شده که: مهدى
آخر امامان، كسى است كه دین مرا نصرت مى دهد و دولت مرا در میان مردم
مستقر مى سازد و من بوسیله او از دشمنانم انتقام مى كشم.[1]
و در بعضی از متون ذکر شده که این انتقام گیری، از دشمنان و قاتلان امام حسین (ع) نیز می باشد. از جمله در زیارت عاشورا (
فاسأل الله… أن یرزقنی طلب ثارک مع إمامٍ منصورٍ - و اسئله… أن یرزقنی طلب ثاری [کم] مع امامٍ مهدیٍّ) و در دعای ندبه (
أین الطّالبُ بِدَمِ المَقتولُ بکربلا).
و
درباره کیفیت این انتقام گیری باید گفت که اگر منظور انتقام گرفتن از
قاتلان امام حسین (ع)، انتقام از کسانی است که در کربلا حاضر بوده اند، این
انتقام تنها با رجعت محقق می شود. یعنی مردگان زنده شده و در نزاع حق و
باطل، اصحاب کفر سرکوب می شوند. و رجعت مطلبی حق است که آیات قرآنی نیز آن
را تائید می کند. و از مسلمات عقیده شیعه است.
ر.ک:
آیا به مسأله رجعت درقرآن اشاره شده است؟رجعت چیست؟اما
با توجه به اینکه بین رجعت و ظهور فاصله است، منظور از انتقام امام زمان
(عج) از قاتلان امام حسین (ع) در این نوع انتقام نیست. که مردگان از قبر
بیرون آیند و قصاص شوند.
بلکه انتقام امام زمان (عج)، انتقام از یزیدیان و سیره و منش آنهاست که در طی تاریخ استمرار داشته و در مقابل حق، صف آرائی کرده است.
و
حدیثی از امام رضا (ع) نیز این مطلب را تائید می کند. عبد السّلام بن صالح
هروىّ گوید: به حضرت رضا علیه السّلام عرض كردم: نظرتان در باره این حدیث
كه از امام صادق علیه السّلام روایت شده است، چیست، كه حضرت فرمودهاند:
زمانى كه قائم علیه السّلام قیام كند فرزندان قاتلان حسین علیه السّلام را
بخاطر كردار پدرانشان خواهد كشت؟ حضرت فرمودند: همین طور است،
عرض كردم پس معنى این آیه چیست: «
وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى[انعام/164]
هیچ كس بار گناه دیگرى را به دوش نخواهد كشید؟»
فرمودند:
خداوند در تمام گفتارهایش درست گفته است، لكن فرزندان قاتلان حسین علیه
السّلام از كردار پدرانشان راضى هستند و به آن افتخار مى كنند و هر كس از
كارى راضى باشد مثل كسى است كه آن را انجام داده، و اگر كسى در مشرق كشته
شود و دیگرى در مغرب از این قتل راضى باشد، نزد خدا با قاتل شریك خواهد
بود، و قائم علیه السّلام در هنگام قیام خود، بخاطر رضایتشان از كردار
پدران، ایشان را خواهد كشت.[2]
[1]. الجواهر السنیة-كلیات حدیث قدسى، ص 429 ، الباب الثانی عشر.
[2]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص: 273.