1. اگر کسى را توفیق شامل حال شود در این شب در کربلا باشد و زیارت امام
حسین علیه السلام کند و بیتوته نزد آن جناب نماید تا صبح خدا او را محشور
فرماید آلوده به خون امام حسین علیه السلام در جمله شهدا با آن حضرت...
2. روز دهم روز شهادت ابو عبد الله الحسین علیه السلام و روز مصیبت و حزن
ائمه اطهار علیهم السلام و شیعیان ایشان است و شایسته است که شیعیان در این
روز مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردند و از براى خانه خود چیزى ذخیره
نکنند و مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشند و تعزیت حضرت امام حسین علیه
السلام را اقامه نمایند و به ماتم اشتغال نمایند به نحوى که در ماتم
عزیزترین اولاد و اقارب خود اشتغال مى نمایند و زیارت کنند آن حضرت را به
زیارت عاشورا که بعد از این بیاید إن شاء الله تعالى
3. و سعى کنند در نفرین و لعن بر قاتلان آن حضرت و یکدیگر را تعزیت گویند در مصیبت آن جناب و بگویند :
أَعْظَمَ
اللَّهُ أُجُورَ نَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ
جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ
الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ (عَلَیْهِ)
السَّلاَمُ
و شایسته است در این روز مقتل بخوانند و یکدیگر را بگریانند.
روایت
شده که چون حضرت موسى علیه السلام مأمور شد به ملاقات جناب خضر و تعلم از
او اول چیزى که در وقت ملاقات بین ایشان مذاکره شد آن بود که آن عالم حدیث
نمود براى حضرت موسى مصیبت ها و بلاهایى که بر آل محمد علیهم السلام وارد
مى شود پس گریستند هر دو و سخت شد گریستن ایشان و روایت شده از ابن عباس
که گفت در ذیقار خدمت امیر المؤمنین علیه السلام رسیدم صحیفه اى بیرون
آورد به خط خود و املاى پیغمبر صلى الله علیه و آله و خواند براى من از آن و
در آن صحیفه بود مقتل امام حسین علیه السلام و آنکه چگونه کشته مى شود و
کى مى کشد او را و کى یارى مى کند او را و کى با او شهید مى شود پس گریه
کرد آن حضرت گریه سختى و مرا به گریه درآورد.
فقیر گوید که اگر مقام را
گنجایش بود مختصر مقتلى در اینجا ذکر مى کردم لکن محل را گنجایش نیست هر
که خواهد رجوع کند به کتب ما در مقتل و بالجملة اگر کسى در این روز نزد قبر
امام حسین علیه السلام باشد و مردم را آب دهد مثل کسى باشد که لشکر آن
حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در کربلا حاضر شده باشد.
4. و در فضیلت احیاى این شب روایت کرده که مثل آن است که عبادت کرده باشد به عبادت جمیع ملائکه و عبادت در آن مقابل هفتاد سال است.
شیخ
طوسى فرموده که مستحب است روزه دهه اول محرم و لکن روز عاشورا امساک نماید
از طعام و شراب تا بعد از عصر آن وقت به قدر کمى تربت تناول نماید.
5.
علامه مجلسى در زاد المعاد فرموده و بهتر آن است که روز نهم و دهم را روزه
ندارد زیرا که بنى امیه این دو روز را براى برکت و شماتت بر قتل آن حضرت
روزه مى داشتند و احادیث بسیار در فضیلت این دو روز و روزه آنها بر حضرت
رسول صلى الله علیه و آله بسته اند و از طریق اهل بیت علیهم السلام احادیث
بسیار در مذمت روزه این دو روز خصوصا روز عاشورا وارد شده است.
6.
چهار رکعت نماز در هر رکعت حمد و پنجاه مرتبه توحید و این نماز مطابق است
با نماز امیر المؤمنین علیه السلام که فضیلت بسیار دارد و بعد از نماز
فرموده ذکر خدا بسیار کند و صلوات بسیار بفرستد بر رسول خدا صلى الله علیه و
آله و لعن کند بر دشمنان ایشان آنچه مى تواند.
7. چهار رکعت در آخر شب
در هر رکعت بعد از حمد هر یک از آیة الکرسى و توحید و فلق و ناس را ده
مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه توحید بخواند.
8. شب دهم شب عاشورا
است و سید در اقبال از براى این شب دعا و نمازهاى بسیار با فضیلت هاى
بسیار نقل کرده از جمله صد رکعت نماز هر رکعت به حمد و سه مرتبه قُلْ هُوَ
اللَّهُ أَحَدٌ و بعد از فراغ از جمیع بگوید :
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ
وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
هفتاد مرتبه ؛ و در روایت دیگر بعد از العلی العظیم استغفار نیز ذکر شده.