پس از اختراع قفل دیجیتال در سال های اولیه دهه 60 میلادی، آمار سرقت هایی که از خانه ها انجام میشد سیر نزولی به خود گرفت، پس از اینکه خانه ها از این قفل الکترونیکی برای حفاظت از درب ها استفاده کردند، تعداد سرقت هایی که از درب منازل صورت میگرفت به نصف رسیدند.
به مرور زمان پس از معرفی تکنولوژی های جدیدتر و به روی کار آمدن قفل های بیومتریک درب امنیت هم افزایش یافت، در این زمان قفل اثر انگشت برای نخستین بار معرفی شد.
قفل اثر انگشت ایمن ترین روش دسترسی به درب ورودی ساختمان است که با حذف کلید ها امنیت و راحتی را افزایش میدهد.
احتمال هک شدن قفل های بیومتریک
قفل بیومتریک از ویژگی های فیزیکی بدن انسان مانند اثر انگشت، تشخیص چهره و یا عنبیه چشم استفاده میکند به همین دلیل هم امنیت فوق العاده بالایی دارد. به این دلیل که قفل های بیومتریک امنیت بسیار بالایی دارند احتمال هک کردن آنها تقریبا 1 در میلیارد است،. به این دلیل که اثر انگشت و یا ویژگی های بیومتریک هر شخصی متعلق به خود اوست و هیچ کس دیگیری نمیتواند به آنها دسترسی داشته باشد. به همین دلیل آنها را به عنوان ایمن ترین روش های دسترسی میشناسند.