McAlpine و تیم همکارش در دانشگاه Minnesota که در بخش اطفال بر روی درمان بیماری‌های نادر پوستی کار می‌کنند، به طور موفقیت‌آمیزی با استفاده از پرینتر سه بعدی و جوهر زیستی توانستند مستقیما سلول پوست یک موش را پرینت کنند. در گذشته، پرینتر سه بعدی اجزای الکترونیکی بر روی پوست و پرینت سه بعدی پوست برای عمل پیوند مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. یکی از فعالیت‎‌هایی که این تیم، در این زمینه انجام داده‌ است، پرینت سه بعدی سنسورهای قابل لمس بر روی انگشت بوده است.
مشاهده اجزای الکترونیکی و حس‌گرهایی بر روی پوست، به عنوان امری رویایی و غیر قابل دست‌یابی در نظر گرفته می‌شد و فقط در فیلم‌های تخیلی قابل مشاهده بود. اما اخیرا، دانشگاه مینه سوتا، نگاهی اجمالی به آینده ارائه داده است. محققان این دانشگاه، موفق شدند برای اولین بار با ارائه پرینت سه بعدی الکترونیک به طور مستقیم بر روی پوست گام بسیار مناسبی در جهت پیشرفت و بهبود علم، درمان یک‌سری بیماری، ردیابی و کاربردهای دیگری بردارند.