شیعه یعنی کسی که جانشین بلافصل امیر مومنان(ع) و یازده فرزندش تا حجت بن الحسن(عج) را از راه نص صریح الهی که به واسطه پیامبر(ص) ابلاغ شده، نایب دانسته و علی(ع)را پس از پیامبر(ص) از هر کس دیگری شایسته تر می داند.

این پاسخی است که در کتاب های اصول اعتقادات و کلام و کتب تاریخی می یابیم-و صد البته درست و صحیح است-امّا این بخش به معرفی "شیعه" (پیرو) از زبان"امام" او می پردازد،پس شیعه حقیقی آنان کیست؟

در پاسخ به این سوال،یادآوری این مقدمه لازم است که، برخی از بزرگان،شیعه را به پنج گروه تقسیم کرده اند:

1)شیعه جغرافیایی: که محل تولد و نشو و نمای او در سرزمین های شیعه نشین است، وصد البته این خود موهبت الهی است که باید قدر دان آن باشیم.

2)شیعه ارثی:کسی است که در خانواده ای شیعه به دنیا آمده و رشد کرده و بالیده است،این نیز یک لطف الهی است که شامل هر کس نمی شود.3

)شیعه لفظی:آن کسی است که به زبان شهادت به امامت امیر مومنان(ع) و یازده امام می دهد،و تشیّع او به همین مقدار است و بس.

4)شیعه سطحی:که علاوه بر شهادت به امامت امامان(ع)،به برخی از اعمال و رفتارهای مورد انتظار آنان پایبند است و آنان را دوست می دارد.

5)شیعه حقیقی:که هم به قلب آن بزرگواران را دوست می دارد و هم به زبان به امامتشان اقرار می کند و هم رفتار خود را درست و دقیق طبق خواسته آنان جهت می دهد.

این تقسیم بندی نشان می دهد شیعه و تشیّع، دارای مراتبی است که هر کس به فراخور ظرفیت روحی و تلاش و کوشش خود به آن دست می یابد و به مقتضای تلاش خود،فضیلت همان مقام را کسب می کند.