نحوه تصفیه فاضلاب
بخش مهمی از نقش ما این است که اطمینان حاصل کنیم که فاضلاب به اندازه کافی برای استفاده مجدد یا بازگشت به محیط زیست ایمن است.

هر روز بیش از 2 میلیون نفر آب آشامیدنی تمیز تأمین می کنیم. همچنین روزانه حدود 450 میلیون لیتر فاضلاب از آب مورد استفاده در دوش ها ، غرق ها ، توالت ها ، ماشین های ظرفشویی و غیره پاک می کنیم. این معادل 180 استخر شنای اندازه المپیک است!

اگرچه فاضلاب 99.9٪ آب است ، اما هنوز هم باید آلاینده های خطرناک را از بین ببریم تا بتوانیم دوباره آن را در محیط آزاد کنیم.

فاضلاب توسط نیروی جاذبه در امتداد شبکه فاضلاب ما پمپاژ می شود و یا به تصفیه خانه های فاضلاب ما منتقل می شود. پس از رسیدن آن به تصفیه خانه ، ما مراحل دقیق تصفیه فاضلاب را آغاز می کنیم.

در این مقاله توضیح می دهیم که چگونه فاضلاب را تصفیه می کنیم و آب پس از تصفیه به کجا می رود.
درمان مقدماتی
پس از رسیدن فاضلاب به گیاه ، اشیای بزرگ مانند پارچه ، پلاستیک و زباله را با استفاده از صفحات فیلتر مخصوص طراحی شده حذف می کنیم.

ما دیده ایم که بسیاری از چیزهای غیرمعمول به تصفیه خانه های فاضلاب ما رسیده است ، از جوانه های پنبه ای ، دستمال مرطوب بچه و دندان های کاذب گرفته تا عروسک های باربی. این اشیا می توانند ماشین های ما را مسدود کرده و به تجهیزات آسیب برسانند. به همین دلیل مهم است که فقط سه PS را پاک کنید: کاغذ پوستی ، پو و کاغذ توالت.

پس از غربالگری ، فاضلاب از مخازن حذف شن و ماسه ما عبور می کند. مواد غیرآلی سنگین مانند سنگها و مواد معدنی در ته مخزن فرو می روند. وقتی آب نشست ، مخزن را تخلیه می کنیم و آب به مرحله بعدی تصفیه می رود.

ما هرگونه زباله و رسوب جمع آوری شده در محل های دفن زباله مورد تایید را دفع می کنیم.
مرحله 2: درمان اولیه
در مرحله بعدی مخازن رسوب گذاری وجود دارد (همچنین به عنوان مخازن ته نشینی یا صاف کننده ها نیز شناخته می شود). ذرات موجود در آب به تدریج در ته مخزن فرو رفته و لجن ایجاد می کنند. سوهان های مکانیکی لجن را به انتهای مخزن هل می دهند و در آنجا به قسمت تصفیه لجن پمپ می کنند.

چه اتفاقی برای لجن می افتد؟ بعداً اطلاعات بیشتر در مورد آن

مرحله 3: درمان ثانویه
در این مرحله فاضلاب نسبتاً شفاف به نظر می رسد. اما هنوز تکه هایی از مواد آلی و مواد مغذی محلول وجود دارد که باید حذف شوند.

برای انجام این کار ، فاضلاب فرآیند هوادهی را طی می کند. ما هوا را به مخازن نگهدارنده فاضلاب پمپ می کنیم تا رشد میکروب های طبیعی را تحریک کنیم. این میکروب ها برای کمک به تجزیه مواد آلی به اکسیژن نیاز دارند.

میکروب ها گله های "لجن فعال" را تشکیل می دهند و از مواد آلی باقی مانده در فاضلاب تغذیه می کنند. میکروب ها آلودگی ها را از بین می برند و مواد آلی را به دی اکسید کربن ، گاز نیتروژن و لجن فعال تر تبدیل می کنند.

فرآیند هوادهی یک جایگزین طبیعی برای پردازش شیمیایی است. اگر برای تصفیه فاضلاب به مواد شیمیایی متکی بودیم ، به فرآیند حذف آنها قبل از بازگشت آب به محیط زیست نیز احتیاج داریم.

هنگامی که گله های لجن فعال کار خود را انجام دادند ، آب از مخازن رسوب ثانویه عبور می کند. این مرحله نهایی تصفیه فاضلاب است. نیازی به پوشاندن این مخازن نیستیم زیرا در این مرحله آب شفاف است و بو نمی دهد.

مرحله 4: بازیافت و دفع آب
بیشتر فاضلاب تصفیه شده ما از طریق یک لوله بزرگ به اقیانوس بازگردانده می شود. انتهای لوله شامل حفره های کوچک است تا اطمینان حاصل شود که فاضلاب به طور مساوی در دریا پراکنده می شود. این گزینه مقرون به صرفه ترین گزینه است زیرا فرآیند انرژی بسیار کمی را مصرف می کند ، در عوض برای انتقال آب به نیروی جاذبه متکی است.

نور خورشید ، اکسیژن و جریان های اقیانوس برای ادامه روند تصفیه فاضلاب با هم ترکیب می شوند. ما آب دریا را در نزدیکی تصفیه خانه های خود کنترل و آزمایش می کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که فاضلاب ما آسیب نمی رساند.

همچنین برخی از فاضلاب های تصفیه شده را بازیافت می کنیم. فاضلابی که به کارخانه های پیشرفته بازیافت آب ما می رود ، بیشتر تصفیه می شود و به روش های زیر استفاده می شود:

• آبیاری زمین های ورزشی ، زمین های گلف و سایر فضاهای عمومی باز
• آبیاری محصولات غیر غذایی مانند درختان ، تخته های چوب ، چمن و گل
• دوباره پر کردن منابع آب زیرزمینی با پمپاژ فاضلاب تصفیه شده (پس از تصفیه سوم) به زیر زمین